NEDEN BU BLOG

Benim doğduğum ve yaşadığım yıllarda bir ilden başka bir ile gitmek çok az insanlara nasip olurdu. Dünya’yı kitaplardan görüyor. Kıtaların, okyanusların, ülkelerin nerde olduklarını öğreniyoruz ama buralara gitmenin mümkün olmadığını yaşam standartlarımızdan anlıyorduk.

Oysa ki ortaokula geldiğim zaman Türkçe öğretmenim Ziya GÜRGÜR (yaşıyorsa kulakları çınlasın, öldüyse nurlar içinde yatsın) kendini tanıtırken yıllarca Fransa’da öğretmenlik yaptığını ve artık memleketini özlediği için geldiğini anlatırken ben hayranlıkla onu dinliyordum. Hayatımda ilk defa birisi bırakın Türkiye’ yi benim hayal bile edemiyeceğim kilometrelerce uzaklıktaki bir ülkeden Fransa’dan bahsediyordu. İşte o gün bir karar vermiş ve ben memleketim dışında bir yerlerde okuyacağım ve meslek sahibi olduğumda da bol bol gezecektim.

Evet şanslı insanlardan oldum. Üniversite hayatım memleket dışında geçti. Ve ben o günlerden beri bir kural haline getirdiğim nerde yaşıyorsam etrafındaki diğer şehirleri gezmeyi prensip edindim. O zamanlarda gezdiklerin ve gördüklerin beynine kazınır. Öyle kolay kolay fotoğraflayamazdın. Hatıra olsun diye bir yerde hatıralık çekinir ve o şehri o çekindiğin siyah beyaz veya mümkün olursa renkli kareyle özetlerdin.

Şimdi hem geziyoruz hemde anımızı renkli karelerle hemen paylaşıyoruz. Geçmişinde ,bugünün de mutlaka artı ve eksileri var. Hangisi daha iyi bilmem ama gezmek, görmek ve bunları, duyduğun heyecanları ve duyguları yazıya döküp paylaşmak ayrı bir güzel. Işte bu sebepten dolayı:

“Söz uçar, yazı kalır.”

“Okumak bir insanı doldurur, insanlarla konuşmak hazırlar, yazmak ise olgunlaştırır.”

“Güzel yazmak iyi düşünmek demektir.”

“Eğer hedeflerinizi, amaçlarınızı bir kâğıda dökmezseniz, amaçlarınız topraksız bir tohum gibi kalır.”

“Anlaşılamama acılarına katlanmayı göze almadan kimse anlatmaya değer bir şey yazamaz.”

Değişlerden de anlaşılacağı gibi gezdiklerimizi ve gördüklerimizi insanlarla paylaşmak gerektiğini düşündüm. Bunu yapabilmemiz için izlenimlerimizi galeri altında  yazılar  oluşturarak olur dedik ve geldik, gördük, paylaştık.